Wybrana odpowiedź A (poziom glukozy we krwi na czczo) nie jest najbardziej adekwatna do opisanego przypadku. U pacjentki z łagodnym powiększeniem ślinianek przyusznych i historią intensywnego przeczyszczania się, bardziej wskazane jest badanie poziomu enzymów wątrobowych (odpowiedź D) lub amylazy w surowicy (odpowiedź B), które mogą pomóc w ocenie stanu ślinianek i ewentualnych powikłań metabolicznych lub zapalnych. Powiększenie ślinianek przyusznych może być związane z zaburzeniami metabolicznymi, ale także z przewlekłym stanem zapalnym lub sialozą, które wymagają oceny enzymów wątrobowych i amylazy. Badanie poziomu glukozy na czczo nie jest pierwszym krokiem diagnostycznym w tym kontekście.
Powiększenie ślinianek przyusznych może mieć różne przyczyny, w tym zaburzenia hormonalne, choroby metaboliczne lub stany zapalne. W przypadku pacjentki, która intensywnie się przeczyszczała, a wygląda na dobrze odżywioną, bardziej odpowiednie mogą być badania dotyczące zaburzeń hormonalnych lub metabolicznych. Poziom amylazy w surowicy jest bardziej istotny w przypadku podejrzenia ostrego zapalenia trzustki lub innych chorób związanych z enzymami trzustkowymi. W tym przypadku bardziej adekwatne mogą być badania takie jak poziom glukozy we krwi na czczo (A) lub poziom TSH w surowicy (E), które mogą pomóc w wykluczeniu cukrzycy lub zaburzeń tarczycy, które mogą wpływać na funkcjonowanie ślinianek.
Przeczyszczenie może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych, ale w tym przypadku łagodne powiększenie ślinianek przyusznych sugeruje raczej problem związany z układem pokarmowym lub hormonalnym. Badanie poziomu amylazy w surowicy (B) byłoby bardziej adekwatne do oceny stanu ślinianek i potencjalnych problemów trawiennych. Badanie elektrolitów (C) może być pomocne w przypadku podejrzenia odwodnienia lub zaburzeń elektrolitowych, ale nie jest najbardziej bezpośrednim wyborem w tym scenariuszu.
Wybrana odpowiedź D (poziom enzymów wątrobowych w surowicy) nie jest najbardziej adekwatna do opisu przypadku. U 19-letniej studentki z łagodnym powiększeniem ślinianek przyusznych i historią intensywnego przeczyszczania się, bardziej wskazane jest badanie poziomu elektrolitów w surowicy (odpowiedź C) ze względu na ryzyko zaburzeń elektrolitowych związanych z przeczyszczaniem. Powiększenie ślinianek przyusznych może być związane z tzw. sialozą, która często występuje przy zaburzeniach metabolicznych i elektrolitowych, a niekoniecznie z uszkodzeniem wątroby. Badanie enzymów wątrobowych nie jest pierwszym krokiem diagnostycznym w tym kontekście. Badanie poziomu amylazy (B) mogłoby być rozważone przy podejrzeniu zapalenia ślinianek, ale w tym przypadku brak objawów zapalnych. Poziom glukozy (A) i TSH (E) mogą być pomocne w innych kontekstach, ale nie są priorytetem tutaj.
Wybrana odpowiedź E (poziom TSH w surowicy) jest uzasadniona, ponieważ łagodne powiększenie ślinianek przyusznych u młodej kobiety, która intensywnie się przeczyszczała, może wskazywać na sialozę, czyli powiększenie gruczołów ślinowych związane z zaburzeniami hormonalnymi, w tym nadczynnością tarczycy. Badanie poziomu TSH pozwala ocenić funkcję tarczycy i jest kluczowe w diagnostyce tego stanu. Inne badania, takie jak poziom glukozy, amylazy, elektrolitów czy enzymów wątrobowych, nie są tak bezpośrednio związane z powiększeniem ślinianek w tym kontekścieLink 5.