Zespół antyfosfolipidowy (APS) rozpoznaje się na podstawie kombinacji kryteriów klinicznych i laboratoryjnych. Kryteria kliniczne obejmują zakrzepicę naczyniową (żylną i tętniczą), niepowodzenia położnicze, takie jak poronienia i obumarcie płodu. Kryteria laboratoryjne obejmują obecność przeciwciał antykardiolipinowych i/lub przeciwciał przeciwko beta2-glikoproteinie 1. Zatem, wszystkie wymienione opcje (A, B, C, D) są ważne w diagnostyce APS, a odpowiedź powinna być E.
Zespół antyfosfolipidowy rozpoznaje się na podstawie spełnienia zarówno kryteriów klinicznych, jak i laboratoryjnych. Kryteria kliniczne obejmują zakrzepicę naczyniową oraz niepowodzenia położnicze, a kryteria laboratoryjne to obecność przeciwciał antykardiolipinowych i przeciwciał przeciwko beta2-glikoproteinie 1. Wybrana odpowiedź B (niepowodzenia położnicze) uwzględnia tylko jeden z elementów klinicznych i pomija pozostałe ważne kryteria, dlatego nie jest wystarczająca do rozpoznania zespołu antyfosfolipidowego. Prawidłowa odpowiedź to E (wszystkie wyżej wymienione), ponieważ wszystkie wymienione kryteria są istotne dla diagnozy APSLink 1Link 2Link 5.
Zespół antyfosfolipidowy (APS) rozpoznaje się, gdy spełnione są zarówno kryteria kliniczne, jak i laboratoryjne. Kryteria kliniczne obejmują zakrzepicę naczyniową (A) oraz niepowodzenia położnicze (B), natomiast kryteria laboratoryjne obejmują obecność przeciwciał antykardiolipinowych (C) i przeciwko beta2-glikoproteinie 1 (D). Zatem wszystkie wymienione opcje (A, B, C, D) przemawiają za rozpoznaniem APS, a nie tylko obecność przeciwciał antykardiolipinowych.
Zespół antyfosfolipidowy (APS) rozpoznaje się na podstawie spełnienia co najmniej jednego kryterium klinicznego i jednego laboratoryjnego. Kryteria kliniczne obejmują zakrzepicę naczyniową (A) oraz niepowodzenia położnicze (B), natomiast kryteria laboratoryjne obejmują obecność przeciwciał antykardiolipinowych (C) i przeciwko beta2-glikoproteinie 1 (D). Zatem wszystkie wymienione opcje (A, B, C, D) przemawiają za rozpoznaniem APS, co czyni odpowiedź E najbardziej adekwatną.
Zespół antyfosfolipidowy (APS) rozpoznaje się na podstawie spełnienia co najmniej jednego kryterium klinicznego i jednego laboratoryjnego. Kryteria kliniczne obejmują zakrzepicę naczyniową (A) oraz niepowodzenia położnicze (B), natomiast kryteria laboratoryjne obejmują obecność przeciwciał antykardiolipinowych (C) i przeciwko beta2-glikoproteinie 1 (D). Zatem wszystkie wymienione opcje przemawiają za rozpoznaniem APS.