Ucisk nadłonowy jest jedną z podstawowych czynności wykonywanych w przypadku dystocji barkowej, stosowanym w połączeniu z manewrem McRobertsa w celu uwolnienia uwięzionego barku dziecka. Jest to standardowy element postępowania ratunkowego, a nie czynność, której należy unikać. Wśród wymienionych manewrów, to ucisk nadłonowy jest zalecany i skuteczny, dlatego odpowiedź wskazująca, że nie należy go wykonywać, jest nieprawidłowaLink 1Link 2.

Manewr Zavanellego jest stosowany w przypadku dystocji barkowej, ale dopiero wtedy, gdy inne manewry zawiodą, ponieważ wiąże się z dużym ryzykiem powikłań dla matki i płodu. W związku z tym nie należy go wykonywać jako pierwszej czynności, a raczej jako ostateczność po niepowodzeniu innych metod, takich jak ucisk nadłonowy, manewr McRobertsa czy manewr Woodsa. Dlatego odpowiedź B jest właściwa, ponieważ manewr Zavanellego nie należy do rutynowych czynności wykonywanych w pierwszej kolejności przy dystocji barkowejLink 1Link 4Link 5.

Manewr Brachta jest jednym z działań stosowanych w przypadku dystocji barkowej, dlatego nie należy go wykluczać w kontekście przedstawionego pytania.

Manewr McRobertsa jest jedną z technik stosowanych w przypadku dystocji barkowej, mającą na celu ułatwienie porodu. Dlatego odpowiedź D nie jest prawidłowa w kontekście pytania.

Manewr Woodsa nie jest standardową techniką stosowaną w przypadkach dystocji barkowej. Inne wymienione manewry, takie jak McRobertsa, Brachta czy ucisk nadłonowy, są właściwymi procedurami w takich sytuacjach.