Spadki tętna płodu do 110 uderzeń na minutę na szczycie każdego skurczu (tzw. deceleracje wczesne) są zwykle związane z uciskiem główki i podrażnieniem nerwu błędnego, co nie stanowi niepomyślnego objawu, jeśli nie towarzyszą im przedłużone zmiany podstawowej akcji serca. Nie świadczą one bezpośrednio o niewydolności maciczno-łożyskowej ani nie są jednoznacznym sygnałem alarmującym poprzedzającym śmierć wewnątrzmaciczną płodu. Dlatego odpowiedź A jest nieadekwatna do opisu sytuacji klinicznej.

Odpowiedź B może być nieprecyzyjna, ponieważ spadki tętna płodu podczas skurczów mogą wskazywać na niewydolność maciczno-łożyskową, zwłaszcza jeśli są one powtarzalne i towarzyszą im zmiany w podstawowej akcji serca. Zjawisko to może być sygnałem alarmującym, zwłaszcza jeśli nie jest izolowane i nie ma wyraźnego powiązania z uciskiem główki i podrażnieniem nerwu błędnego. W takich przypadkach może być konieczna dalsza ocena i ewentualne interwencje medyczne.

Zapis KTG z podstawową akcją serca na poziomie 145 uderzeń na minutę i spadkami tętna do 110/minutę na szczycie każdego skurczu nie wskazuje bezpośrednio na konieczność skrócenia II okresu porodu. Spadki tętna mogą być oznaką ucisku główki lub innych czynników, ale niekoniecznie wskazują na potrzebę skrócenia II okresu porodu. Opcja C nie jest najbardziej odpowiednią interpretacją w tym kontekście.

Spadki tętna płodu do 110 uderzeń na minutę na szczycie każdego skurczu, utrzymujące się przez 20 minut, najprawdopodobniej świadczą o ucisku główki i podrażnieniu nerwu błędnego, co jest typowe dla tzw. spadków wczesnych (early decelerations). Taki zapis KTG nie jest niepokojący, jeśli nie towarzyszą mu przedłużone zmiany podstawowej akcji serca. W związku z tym, odpowiedź D, sugerująca zagrażającą wewnątrzmaciczną zamartwicę płodu i konieczność cięcia cesarskiego, jest nieadekwatna do opisanego zapisu. Poprawna interpretacja to odpowiedź B, która wskazuje na fizjologiczny charakter tych spadków i brak alarmującego znaczenia, jeśli nie występują inne nieprawidłowości.

Wybrana odpowiedź E (żadnym z wymienionych) jest nieadekwatna do opisu zapisu KTG. Spadki tętna płodu do 110 uderzeń na minutę na szczycie każdego skurczu, utrzymujące się przez 20 minut, wskazują na ucisk główki i podrażnienie nerwu błędnego, co jest typowym objawem deceleracji wczesnych. Taki zapis nie jest alarmujący, jeśli nie towarzyszą mu przedłużone zmiany podstawowej akcji serca, co odpowiada odpowiedzi B. Pozostałe odpowiedzi sugerują poważniejsze stany, które nie są zgodne z opisanym zapisem KTG.