Stwierdzenie A jest prawdziwe. Zaśniad groniasty całkowity rzeczywiście posiada kariotyp diploidalny, a materiał genetyczny pochodzi całkowicie od ojca, ponieważ materiał matczyny zostaje usunięty lub inaktywowany podczas zapłodnienia pustej komórki jajowejLink 1Link 4Link 5.

Zaśniad groniasty częściowy rzeczywiście najczęściej ma kariotyp triploidalny, powstający w wyniku zapłodnienia komórki jajowej przez dwa plemniki, co potwierdza, że materiał genetyczny pochodzi zarówno od ojca, jak i matkiLink 1. To stwierdzenie jest zgodne z aktualną wiedzą medyczną dotyczącą patogenezy zaśniadu częściowego.

Wybrane stwierdzenie, że podstawowym badaniem diagnostycznym w rozpoznawaniu zaśniadu groniastego jest badanie ultrasonograficzne, jest prawdziwe. USG jest główną metodą diagnostyczną pozwalającą na wizualizację charakterystycznego obrazu zaśniadu, takiego jak "zamieć śnieżna" czy brak rozwoju zarodka, co potwierdzają liczne źródła. Diagnostyka zaśniadu groniastego opiera się również na oznaczaniu poziomu beta-hCG oraz badaniu histopatologicznym, ale to USG jest podstawowym i pierwszorzędnym badaniem w rozpoznaniu tej choroby.

Krwawienie z dróg rodnych jest jednym z objawów zaśniadu groniastego, ale niekoniecznie pierwszym. Wczesne stadia zaśniadu często nie wywołują objawów, a krwawienie może pojawić się w późniejszym stadiumLink 3Link 4. Objawy takie jak nudności, wymioty i nadciśnienie tętnicze mogą wystąpić wcześniejLink 1Link 2. Zatem stwierdzenie, że krwawienie jest pierwszym objawem, może być nieprecyzyjne.

Stwierdzenie E jest nieprawidłowe, ponieważ zaśniad groniasty często wiąże się z objawami nadczynności tarczycy, takimi jak tachykardia, ciepła skóra, potliwość i drżenia, a nie niedoczynności tarczycy. Nadmierne wymioty mogą wystąpić, ale nie są tak powszechne jak nudności. Objawy niedoczynności tarczycy nie są typowe dla zaśniadu groniastegoLink 1Link 2Link 3.