Stwierdzenia 1 i 2 są prawdziwe, ponieważ test podwójny przeprowadza się w okresie od 11. do 14. tygodnia ciąży i ocenia dwa markery biochemiczne. Stwierdzenie 3 jest również prawdziwe, ponieważ w przypadku płodów z zespołem Downa stężenie wolnej podjednostki β-hCG jest obniżone. Stwierdzenie 4 jest błędne, ponieważ w przypadku płodów z zespołem Downa stężenie PAPP-A jest zazwyczaj obniżone. Tak więc, odpowiedź A zawiera głównie prawdziwe informacje, co czyni ją poprawną.

Odpowiedź B zawiera błędne stwierdzenie dotyczące stężenia wolnej podjednostki β-hCG w przypadku płodów z zespołem Downa. Stężenie tego markera jest zazwyczaj podwyższone, a nie obniżone. Dlatego stwierdzenie 3 jest błędne.

Odpowiedź C zawiera stwierdzenie 2, które jest poprawne, jednak stwierdzenia 3 i 5 są nieprawdziwe. W przypadku płodów z zespołem Downa stężenie wolnej podjednostki β-hCG jest podwyższone, a w przypadku zespołu Edwardsa jest podwyższone. Dlatego odpowiedź C nie jest prawidłowa.

Wybrane odpowiedzi zawierają prawdziwe stwierdzenia dotyczące testu podwójnego. Test ten rzeczywiście przeprowadza się między 11. a 14. tygodniem ciąży, ocenia dwa markery biochemiczne, a także stężenie PAPP-A jest obniżone w przypadku zespołu Downa. Natomiast stężenie wolnej podjednostki β-hCG jest obniżone w przypadku zespołu Edwardsa, co również jest prawdą w kontekście wskazanych przedziałów.

Odpowiedź E. wszystkie wymienione jest nieprawidłowa, ponieważ stwierdzenie 3 jest błędne. W przypadku płodów z zespołem Downa stężenie wolnej podjednostki β-hCG jest zwykle podwyższone, a nie obniżone. Prawidłowe stwierdzenia to: 1) test przeprowadza się pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży, 2) ocenia się 2 markery biochemiczne z krwi ciężarnej, 4) w przypadku płodów z zespołem Downa stężenie PAPP-A jest obniżone, oraz 5) w przypadku płodów z zespołem Edwardsa stężenie wolnej podjednostki β-hCG jest obniżone. Zatem, prawidłowa odpowiedź to D. 1,2,4,5.