Test oksytocynowy jest rzeczywiście testem stresowym (1), ale nie jest biofizycznym testem oceniającym wydolność łożyska (2). Wynik pozytywny stwierdza się na podstawie nieprawidłowych reakcji serca płodu na skurcze, takich jak spadki rytmu serca (co może być związane z deceleracjami), ale niekoniecznie musi to być po co najmniej połowie skurczów (3). Test nie jest zwykle stosowany z wyboru u ciężarnych z łożyskiem przodującym (4). Zatem, tylko stwierdzenie (1) jest prawdziwe.

Test oksytocynowy jest testem stresowym, który polega na wywołaniu skurczów macicy przez podanie oksytocyny i obserwacji reakcji serca płodu za pomocą KTGLink 1Link 2. Wynik pozytywny testu stwierdza się na podstawie obecności deceleracji późnych po co najmniej połowie skurczówLink 1. Jednak test oksytocynowy nie jest testem biofizycznym oceniającym wydolność łożyska, a także nie jest stosowany u ciężarnych z łożyskiem przodującym, ponieważ wywoływanie skurczów w takim przypadku jest przeciwwskazaneLink 1. Dlatego stwierdzenia 2 i 4 są nieprawdziwe, a poprawna odpowiedź powinna zawierać tylko punkty 1 i 3.

Odpowiedź C jest błędna, ponieważ inne stwierdzenia (1, 2, 3) także zawierają prawdziwe informacje na temat testu oksytocynowego. Test ten rzeczywiście jest testem biofizycznym oceniającym wydolność łożyska i wynik pozytywny stwierdza się na podstawie obecności deceleracji późnych.

Test oksytocynowy nie jest testem stresowym, lecz jest testem biofizycznym oceniającym funkcję łożyska. Prawdziwe są stwierdzenia 2 i 3, ale stwierdzenie 1 jest błędne. Ponadto, stwierdzenie 4 nie jest związane z tym testem, ponieważ nie jest to test z wyboru u ciężarnych z łożyskiem przodującym.

Stwierdzenie 1 jest prawdziwe, jednak test oksytocynowy jest również testem biofizycznym oceniającym wydolność łożyska (stwierdzenie 2) oraz dotyczące deceleracji późnych (stwierdzenie 3). Stwierdzenie 4, dotyczące łożyska przodującego, jest błędne. Dlatego odpowiedź 'E. tylko 1' nie uwzględnia wszystkich prawdziwych stwierdzeń.