Podczas zabiegu laparoskopowego do jamy otrzewnej wprowadza się dwutlenek węgla, aby wytworzyć odmy otrzewnowej, co umożliwia lepszą widoczność i przestrzeń roboczą dla narzędzi chirurgicznych. Roztwór soli fizjologicznej nie jest stosowany do wytworzenia odmy, lecz może być używany do testów szczelności lub innych celów, ale nie do insuflacji jamy otrzewnej podczas laparoskopii.
Podczas zabiegu laparoskopowego do jamy otrzewnej wprowadza się dwutlenek węgla, aby wytworzyć odmę, co ułatwia obserwację i manipulację narzędziami chirurgicznymi. Dwutlenek węgla jest najczęściej stosowanym gazem w tym celu ze względu na jego niską toksyczność i zdolność do szybkiego wchłaniania przez organizm, co minimalizuje ryzyko powikłańLink 1Link 2Link 3.
Podczas zabiegu laparoskopowego do jamy otrzewnej wprowadza się dwutlenek węgla, aby wytworzyć odmy (pneumoperitoneum), co umożliwia lepszą widoczność i przestrzeń roboczą dla narzędzi chirurgicznych. Tlen nie jest stosowany do tego celu, ponieważ jest łatwopalny i może zwiększać ryzyko pożaru podczas użycia narzędzi elektrycznych. Roztwór soli fizjologicznej jest używany do płukania jamy otrzewnej, ale nie do wytworzenia odmy. Azot i sprężone powietrze również nie są stosowane w tym celu ze względu na ryzyko powikłań. Dlatego odpowiedź "C. tlen" jest nieprawidłowa, a poprawna odpowiedź to "B. dwutlenek węgla".
Podczas zabiegu laparoskopowego do jamy otrzewnej wprowadza się dwutlenek węgla (CO2), aby wytworzyć odmę. Dwutlenek węgla jest najczęściej stosowany z powodu swoich właściwości, takich jak szybkie wchłanianie i wydalanie z organizmu, co minimalizuje ryzyko powikłań. Azot nie jest zwykle używany do tego celu, ponieważ może powodować problemy z oddychaniem i nie jest tak szybko wchłaniany jak CO2.
Podczas zabiegu laparoskopowego do jamy otrzewnej wprowadza się dwutlenek węgla, a nie sprężone powietrze. Dwutlenek węgla jest używany do wytworzenia odmy, ponieważ jest bezpieczny, dobrze rozpuszczalny w tkankach i minimalizuje ryzyko powikłań. Sprężone powietrze nie jest stosowane w tym celu ze względu na ryzyko powikłań i mniejszą rozpuszczalność w tkankachLink 1.