Wielokrotny Wybór
W sytuacji kontaktu pacjentki ciężarnej w 36. tygodniu ciąży z chorym na ospę wietrzną, w przypadku braku odporności u pacjentki prawidłowym postępowaniem będzie:
A. podanie immunoglobuliny tylko noworodkowi bezpośrednio po porodzie.

W sytuacji kontaktu pacjentki ciężarnej w 36. tygodniu ciąży z chorym na ospę wietrzną, w przypadku braku odporności u pacjentki, zalecane jest podanie immunoglobuliny domięśniowo pacjentce w ciągu 72-96 godzin po kontakcie. Dodatkowo, jeśli dojdzie do porodu, noworodkowi również może być podana immunoglobulina, zwłaszcza jeśli matka zachoruje w ostatnim miesiącu ciąży. Opcja A jest niewystarczająca, ponieważ nie uwzględnia profilaktyki u samej pacjentki.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
B. poinformowanie pacjentki, że nie ma konieczności postępowania profilaktycznego.

W przypadku kontaktu ciężarnej pacjentki bez odporności z chorym na ospę wietrzną, prawidłowym postępowaniem jest podanie immunoglobuliny swoistej w ciągu 72-96 godzin po kontakcie, aby zapobiec rozwojowi choroby lub złagodzić jej przebieg. Wyłączne poinformowanie pacjentki, że nie ma konieczności postępowania profilaktycznego, jest niewłaściwe, ponieważ brak odporności stanowi ryzyko dla matki i płodu. Profilaktyka immunoglobuliną jest zalecana, a leczenie przeciwwirusowe (acyklowir) stosuje się w przypadku rozwoju choroby. Zatem wybrana odpowiedź B jest nieprawidłowa, ponieważ pomija konieczność profilaktyki immunoglobulinowej u pacjentki bez odporności po kontakcie z chorym na ospę wietrzną.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
C. w ciągu 72-96 godzin po kontakcie podanie immunoglobuliny domięśniowo pacjentce.

W przypadku kontaktu pacjentki ciężarnej w 36. tygodniu ciąży z chorym na ospę wietrzną i braku odporności, prawidłowym postępowaniem jest podanie immunoglobuliny domięśniowo pacjentce w ciągu 72-96 godzin po kontakcie. Takie działanie ma na celu profilaktykę rozwoju choroby i jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi postępowania w takich sytuacjach, gdyż immunoglobulina może zapobiegać lub złagodzić przebieg ospy wietrznej u ciężarnejLink 2Link 4.

AI uznało odpowiedź za poprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
D. podanie immunoglobuliny domięśniowo pacjentce w ciągu 72-96 godzin po kontakcie oraz noworodkowi bezpośrednio po porodzie.

W sytuacji kontaktu pacjentki ciężarnej z chorym na ospę wietrzną, w przypadku braku odporności u pacjentki, podanie immunoglobuliny domięśniowo pacjentce w ciągu 72-96 godzin po kontakcie może pomóc w zapobieganiu lub złagodzeniu przebiegu choroby. Dodatkowo, podanie immunoglobuliny noworodkowi bezpośrednio po porodzie jest zalecane, zwłaszcza jeśli zakażenie nastąpiło w późnej ciąży, aby chronić noworodka przed potencjalnymi powikłaniami

AI uznało odpowiedź za poprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
E. wykonanie w ciągu 24 godzin po kontakcie cięcia cesarskiego, następnie podanie noworodkowi immunoglobuliny bezpośrednio po porodzie.

Wykonanie cięcia cesarskiego w ciągu 24 godzin po kontakcie z chorym na ospę wietrzną nie jest standardowym postępowaniem profilaktycznym w przypadku braku odporności u ciężarnej w 36. tygodniu ciąży. Prawidłowe postępowanie polega na podaniu immunoglobuliny przeciwwirusowej domięśniowo pacjentce w ciągu 72-96 godzin po kontakcie, co zapobiega rozwojowi choroby u matki i zmniejsza ryzyko zakażenia noworodka. Dodatkowo, w niektórych przypadkach podaje się immunoglobulinę noworodkowi bezpośrednio po porodzie. Cięcie cesarskie nie jest rutynowo zalecane jako środek zapobiegawczy w tej sytuacji, dlatego wybrana odpowiedź jest nieprawidłowaLink 2Link 4.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
Zaloguj się, żeby zapisywać swoje odpowiedzi.