W diagnostyce niedokrwistości u płodu kluczowe znaczenie ma badanie tętnicy środkowej mózgu (MCA) metodą Dopplera, mierzące prędkość skurczową (PSV). Wartości powyżej 1,5 MoM wskazują na ciężką niedokrwistośćLink 5. Tętnica maciczna (A) służy głównie do oceny ryzyka stanu przedrzucawkowego i wewnątrzmacicznego ograniczenia wzrostu płodu, nie zaś do diagnozowania niedokrwistościLink 1Link 5.

W ultrasonograficznej nieinwazyjnej diagnostyce stopnia niedokrwistości u płodu wykorzystuje się tętnicę środkową mózgu (MCA), a nie przewód żylny. Metoda ta opiera się na pomiarze maksymalnej prędkości skurczowej (PSV) w tej tętnicy, co pozwala na ocenę nasilenia niedokrwistości płoduLink 1Link 2Link 3. Wybór przewodu żylnego nie jest poparty wskazaniami medycznymi w tym kontekście.

W ultrasonograficznej nieinwazyjnej diagnostyce stopnia niedokrwistości u płodu wykorzystuje się tętnicę środkową mózgu (MCA), a nie tętnicę pępowinową. Metoda ta opiera się na pomiarze maksymalnej prędkości skurczowej (PSV) w tętnicy środkowej mózgu, co pozwala na ocenę nasilenia niedokrwistości płoduLink 1Link 2Link 3Link 5.

Tętnica środkowa mózgu (MCA) jest naczyniem wykorzystywanym w ultrasonograficznej, nieinwazyjnej diagnostyce stopnia niedokrwistości u płodu. Pomiar prędkości skurczowej (PSV) w tętnicy środkowej mózgu metodą Dopplera pozwala na ocenę nasilenia niedokrwistości, co jest potwierdzone badaniami i stanowi standardową praktykę w diagnostyce prenatalnej. Wartości PSV w MCA korelują z ciężkością choroby hemolitycznej płodu, a stosowanie wskaźnika MoM (wielokrotności mediany) umożliwia uwzględnienie wieku ciążowego i precyzyjną ocenę ryzyka niedokrwistościLink 1Link 2Link 3Link 5.

Żyła pępowinowa nie jest głównie wykorzystywana do oceny stopnia niedokrwistości u płodu. W diagnostyce niedokrwistości częściej ocenia się przepływ krwi w tętnicy środkowej mózgu, co czyni odpowiedź D bardziej właściwą.