Cięcie Pfannenstiela jest znane z dobrego efektu kosmetycznego, ponieważ nacięcie jest wykonywane w dolnym odcinku brzucha, co minimalizuje widoczność bliznyLink 1Link 3. Zatem, dobry efekt kosmetyczny jest zaletą tego cięcia. Właściwa odpowiedź powinna być inna, np. lepsze ukrwienie rany, które nie jest typową zaletą tego cięcia.

Odpowiedź B jest nieprawidłowa, ponieważ rzadkie rozchodzenie się rany jest jedną z zalet dostępu operacyjnego z cięcia Pfannenstiela. Metoda ta charakteryzuje się dobrym efektem kosmetycznym, rzadkim występowaniem przepukliny pooperacyjnej oraz dobrym ukrwieniem rany, co sprzyja jej prawidłowemu gojeniu i zmniejsza ryzyko powikłań, takich jak rozchodzenie się ranyLink 1Link 3.

Cięcie Pfannenstiela charakteryzuje się dobrym efektem kosmetycznym, rzadkim rozchodzeniem się rany oraz niskim ryzykiem przepukliny pooperacyjnej, a także lepszym ukrwieniem rany. Jednak nie zapewnia ono dobrego dostępu do pola operacyjnego, co jest jedną z jego wad w porównaniu do innych metod, np. cięcia Joel-Cohena. Dlatego odpowiedź C jest właściwa, ponieważ "dobry dostęp do pola operacyjnego" nie jest zaletą cięcia PfannenstielaLink 1Link 3.

Cięcie Pfannenstiela jest znane z rzadkiego występowania przepuklin pooperacyjnych, co jest jedną z jego zalet. Zostało ono wprowadzone przez Pfannenstiela w 1896 roku i opublikowane w 1900 roku, a jego poprzeczne nacięcie w dolnym odcinku powłok brzucha znacznie zmniejszyło ryzyko przepuklin w bliznach pooperacyjnychLink 1Link 5. Dlatego odpowiedź D nie jest prawidłowa jako zaleta, której brakuje cięciu Pfannenstiela.

Cięcie Pfannenstiela charakteryzuje się dobrym efektem kosmetycznym, rzadkim rozchodzeniem się rany, dobrym dostępem do pola operacyjnego oraz rzadkim występowaniem przepukliny pooperacyjnej. Jednak nie jest zaletą tego cięcia lepsze ukrwienie rany, ponieważ cięcie to wykonuje się w dolnym odcinku powłok brzucha, gdzie jest stosunkowo mało naczyń krwionośnych, co powoduje niewielkie krwawienie, ale nie lepsze ukrwienie ranyLink 1Link 3Link 5.