Odpowiedź A. 1,2,5 nie jest poparta w dostępnych źródłach. Wskazania do indukcji porodu obejmują cukrzycę, ale nie ma informacji o konkretnych parametrach, takich jak różnica między przekątną brzucha płodu a wymiarem dwuciemieniowym główki płodu. Cholestaza ciężarnych może wymagać ukończenia ciąży, ale nie ma wzmianki o konkretnym stężeniu kwasów tłuszczowych. Pęknięty pęcherz płodowy jest wskazaniem do indukcji, a nie przeciwwskazaniem.

Stwierdzenie 3 jest nieprawdziwe, ponieważ pęknięty pęcherz płodowy nie stanowi bezwzględnego przeciwwskazania do preindukcji porodu z zastosowaniem prostaglandyn. Przeciwwskazania bezwzględne do indukcji porodu obejmują m.in. łożysko przodujące, przebyte operacje na trzonie macicy czy nieprawidłowe położenie płodu, ale nie pęknięcie pęcherza płodowego. Pozostałe stwierdzenia 1 i 2 są zgodne z zaleceniami dotyczącymi indukcji porodu w przypadku cholestazy ciężarnych i cukrzycy ciążowej. Stwierdzenie 5 jest kontrowersyjne i nie jest powszechnie uznawane jako wskazanie do indukcji porodu. Dlatego odpowiedź B (1,2,3) zawiera błąd w punkcie 3.

Opcja C. 1,2,3,5 nie jest w pełni poparta dostępnymi informacjami. Stwierdzenie 1 może być prawdziwe w kontekście cholestazy ciężarnych, ale nie ma wzmianki o stężeniu kwasów tłuszczowych. Stwierdzenie 2 jest prawdopodobnie prawdziwe, ponieważ cukrzyca ciążowa może wymagać indukcji po 39. tygodniu. Stwierdzenie 3 jest prawdopodobnie błędne, ponieważ pęknięty pęcherz płodowy niekoniecznie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do preindukcji z prostaglandynami. Stwierdzenie 5 nie jest potwierdzone w dostępnych źródłach.

Wybrane odpowiedź D (tylko 2) jest niepełna i nie uwzględnia innych prawidłowych stwierdzeń. Indukcję porodu w przypadku cholestazy ciężarnych z wysokim stężeniem kwasów żółciowych (np. 45 nmol/l) rzeczywiście rozważa się po 34. tygodniu ciąży, co jest zgodne z zaleceniamiLink 3Link 4. W cukrzycy ciążowej indukcję porodu rozważa się po 39. tygodniu ciąży, co potwierdza punkt 2 i jest prawidłoweLink 1Link 4. Pęknięty pęcherz płodowy nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do preindukcji z prostaglandyn, więc punkt 3 jest fałszywyLink 4. W przypadku cukrzycy przedciążowej indukcję porodu rozważa się po 38. tygodniu, a nie po 39., więc punkt 4 jest nieprawidłowyLink 4. Punkt 5 dotyczący różnicy między wymiarami płodu jako wskazania do indukcji nie jest standardowym kryterium i nie jest potwierdzony w źródłach. W związku z tym prawidłowe są punkty 1 i 2, a wybranie tylko punktu 2 pomija ważne informacje.

Wybrane odpowiedzi 3 i 4 są nieprawidłowe. Pęknięty pęcherz płodowy nie stanowi bezwzględnego przeciwwskazania do preindukcji porodu z zastosowaniem prostaglandyn, co przeczy punktowi 3. Natomiast w przypadku cukrzycy przedciążowej indukcję porodu zwykle rozważa się po 38. tygodniu ciąży, a nie po 39., co obala punkt 4. Z kolei punkty 1 i 2 są zgodne z zaleceniami dotyczącymi indukcji porodu przy cholestazie ciężarnych i cukrzycy ciążowej, a punkt 5 jest kontrowersyjny i nie jest standardowym wskazaniem do indukcji. Dlatego poprawne odpowiedzi to raczej 1 i 2, a nie 3 i 4.