W przypadku miejscowej, dopochwowej estrogenoterapii u pacjentki z objawami atrofii pochwy, nie ma konieczności stosowania terapii gestagennej, ponieważ estrogeny podawane miejscowo nie powodują przerostu błony śluzowej macicy ani zwiększonego ryzyka raka endometrium. Terapia gestagenna jest wskazana jedynie przy stosowaniu estrogenów systemowo (doustnie lub przezskórnie), aby zapobiec przerostowi błony śluzowej macicy i rozwojowi raka endometrium. W opisie przypadku zastosowano miejscową terapię estrogenową, więc odpowiedź A jest nieprawidłowa, a poprawna jest odpowiedź E, że nie ma wskazań do terapii gestagennej w tej sytuacji.

Miejscowa terapia estrogenowa, tak jak w przypadku opisanym, nie wymaga uzupełnienia terapią gestagenną, ponieważ nie stwarza ryzyka przerostu błony śluzowej macicy, co jest głównym powodem stosowania progestagenów w terapii hormonalnej. Terapia gestagenowa jest zwykle zalecana w przypadku systemowej terapii estrogenowej, aby zapobiec przerostowi endometrium. W odniesieniu do raka piersi, terapia gestagenowa nie jest stosowana jako profilaktyka, a ryzyko raka piersi związane jest raczej z systemową terapią hormonalną niż z miejscową estrogenoterapią.

Wybrana odpowiedź C jest nieprawidłowa, ponieważ terapia gestagenna nie jest stosowana w celu zapobiegania rozwojowi raka szyjki macicy. W przypadku miejscowej dopochwowej estrogenoterapii u kobiet po menopauzie, terapia gestagenna jest wskazana jedynie wtedy, gdy stosuje się estrogeny ogólnoustrojowo i istnieje ryzyko przerostu błony śluzowej macicy, co może prowadzić do rozwoju raka błony śluzowej macicy. W opisywanym przypadku, gdzie zastosowano miejscową terapię estrogenową, nie ma wskazań do dodawania terapii gestagennej, ponieważ nie zwiększa to ryzyka raka szyjki macicy ani nie zapobiega mu. Zatem poprawna odpowiedź to E – w opisanej sytuacji klinicznej nie ma wskazań do włączenia terapii gestagennejLink 2Link 3Link 5.

W opisie przypadku pacjentki z objawami suchości pochwy i zmianami atroficznymi pochwy, zastosowano miejscową estrogenoterapię dopochwową. W takich sytuacjach nie ma konieczności stosowania równocześnie terapii gestagennej, ponieważ miejscowa terapia estrogenowa nie powoduje przerostu błony śluzowej macicy, a ryzyko powikłań onkologicznych jest minimalne. Terapia gestagenna nie jest stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu, co czyni wybraną odpowiedź (D) nieadekwatną. Poprawna odpowiedź to (E) – w opisanej sytuacji klinicznej nie ma wskazań do włączenia terapii gestagennejLink 4Link 5.

W przypadku miejscowej, dopochwowej estrogenoterapii u pacjentki z objawami atrofii pochwy nie ma wskazań do stosowania równoczesnej terapii gestagennej, ponieważ miejscowa terapia estrogenowa nie powoduje przerostu błony śluzowej macicy ani nie zwiększa ryzyka raka endometrium, co jest głównym powodem stosowania gestagenów w terapii systemowej. Lokalna terapia estrogenowa charakteryzuje się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem, nie wymaga uzupełnienia gestagenem, co potwierdzają rekomendacje międzynarodowe i badania kliniczneLink 4Link 5.