W profilu biofizycznym płodu (teście Manninga) ocenia się pięć parametrów: ruchy oddechowe płodu, ruchy ciała, napięcie mięśniowe płodu, ilość płynu owodniowego oraz czynność serca płodu, która jest oceniana za pomocą kardiotokografii (KTG). Zatem czynność serca płodu jest jednym z ocenianych parametrów, a nie wyjątkiem, jak wskazuje wybrana odpowiedź. Prawidłowa odpowiedź to C. stopień dojrzałości łożyska, który nie jest oceniany w teście ManningaLink 2Link 3Link 5.

Napięcie mięśniowe płodu jest jednym z parametrów ocenianych w teście Manninga. W skład tego testu wchodzą: ruchy oddechowe płodu, ruchy ciała, napięcie mięśniowe, ilość płynu owodniowego oraz czynność serca płodu oceniana za pomocą KTGLink 2Link 3Link 5. Parametr, który nie jest oceniany w teście Manninga, to stopień dojrzałości łożyska.

Test Manninga ocenia pięć parametrów: ruchy oddechowe płodu, napięcie mięśniowe, ruchy ciała, ilość płynu owodniowego oraz czynność serca (KTG). Stopień dojrzałości łożyska nie jest uwzględniany w tym badaniuLink 2Link 3Link 5.

W teście Manninga (profil biofizyczny płodu) ocenia się pięć parametrów: ruchy oddechowe płodu, ruchy ciała płodu, napięcie mięśniowe płodu, ilość płynu owodniowego oraz czynność serca płodu (ocenianą za pomocą KTG). Wybrana odpowiedź D (ilość płynu owodniowego) jest więc błędna, ponieważ ten parametr jest jednym z ocenianych w teście Manninga, a nie wyjątkiem. Parametrem, który nie jest oceniany w teście, jest stopień dojrzałości łożyska (odpowiedź C).

Ruchy oddechowe płodu są jednym z parametrów ocenianych w teście Manninga. W skład tego badania wchodzą: ruchy oddechowe płodu, ruchy ciała, napięcie mięśniowe, ilość płynu owodniowego oraz czynność serca płodu. Parametr, który nie jest oceniany w teście Manninga, to stopień dojrzałości łożyska.