Opisany chwyt nie pasuje do pierwszego chwytu Leopolda, który służy do oceny wysokości dna macicy i określenia, jaka część płodu znajduje się w jej dnie. Opis sugeruje ustawienie dłoni na bokach brzucha, co bardziej odpowiada drugiemu chwytowi Leopolda, który określa ustawienie płodu, w tym położenie grzbietu i kończyn.

Opis przedstawia drugi chwyt Leopolda, który służy do określenia ustawienia płodu, w tym położenia grzbietu i kończyn. Badający umieszcza dłonie na bokach brzucha, aby określić, po której stronie znajduje się grzbiet płodu, a po której kończynyLink 2Link 5.

Opis badania, w którym badający obie dłonie umieszcza na bokach brzucha ciężarnej, na wysokości pępka, płasko i równolegle do siebie, odpowiada trzeciemu chwytowi Leopolda. Ten chwyt służy do określenia części przodującej płodu, czyli tej, która znajduje się najniżej i będzie pierwsza podczas porodu. Informacje te potwierdzają źródła medyczne, które opisują trzeci chwyt Leopolda jako badanie palpacyjne na wysokości pępka, mające na celu ustalenie części przodującej płoduLink 3Link 1.

Opis przedstawia umieszczenie dłoni na bokach brzucha, co odpowiada drugiemu chwytowi Leopolda. Ten chwyt służy do określenia ustawienia płodu, w tym położenia grzbietu i kończyn. W przeciwieństwie do tego, czwarty chwyt Leopolda wykonuje się siedząc za głową rodzącej, obejmując część przodującą, aby zbadać zaawansowanie główki w kanale rodnym.

Opis badania, w którym obie dłonie umieszczone są na bokach brzucha ciężarnej na wysokości pępka, płasko i równolegle do siebie, odpowiada piątemu chwytowi Leopolda, zwanemu również chwytem Zangemeistera. Ten chwyt służy do oceny niewspółmierności porodowej, czyli sprawdzenia, czy główka płodu jest odpowiednio ustawiona względem kanału rodnego, co jest zgodne z podanym opisem i funkcją tego chwyuLink 1Link 3Link 4.