Heparyna niskocząsteczkowa nie działa tokolitycznie. Leki tokolityczne są stosowane w celu opóźnienia porodu przedwczesnego, a heparyna jest głównie lekiem przeciwzakrzepowym. W ciąży może być stosowana w celu zapobiegania poronieniom u kobiet z dziedziczną trombofilią lub w innych stanach związanych z zakrzepicą, ale nie ma działania tokolitycznego.
Heparyna niskocząsteczkowa nie przyspiesza dojrzewania płuc płodu. Jej głównym zadaniem w ciąży jest zapobieganie chorobie zakrzepowo-zatorowej, która może stanowić zagrożenie zarówno dla matki, jak i dla płodu. Heparyna jest stosowana w przypadku wyższego ryzyka powstawania zakrzepów krwi, takich jak historia zakrzepicy żylnej, pewne schorzenia autoimmunologiczne lub wrodzone zaburzenia krzepnięciaLink 1Link 4.
Heparyna niskocząsteczkowa jest stosowana w ciąży w celu zapobiegania powikłaniom związanym z zakrzepowaniem, które mogą wystąpić u kobiet z dziedziczną trombofilią. Leczenie heparyną może poprawić wyniki położnicze, w tym zmniejszyć ryzyko poronień u tych pacjentek. Dlatego też odpowiedź C jest uzasadniona.
Heparyna niskocząsteczkowa w ciąży jest stosowana głównie jako lek przeciwzakrzepowy, aby zapobiegać zakrzepicy, zwłaszcza u kobiet z trombofilią lub innymi czynnikami ryzyka zakrzepowo-zatorowego. Nie ma dowodów na to, że zmniejsza ryzyko przedwczesnego odklejenia łożyska, co czyni wybraną odpowiedź nieadekwatną. Heparyna nie działa tokolitycznie, nie przyspiesza dojrzewania płuc płodu, a jej stosowanie nie jest przeciwwskazane ze względu na działanie teratogenne, ponieważ nie przenika do płodu i jest uważana za bezpieczną w ciąży. Natomiast zapobieganie poronieniom u kobiet z dziedziczną trombofilią jest jednym z jej wskazań, co czyni odpowiedź C bardziej trafną niż D.
Heparyna niskocząsteczkowa nie przenika do płodu i jest uważana za bezpieczną w ciąży. Stosowana jest głównie w celu zapobiegania chorobie zakrzepowo-zatorowej, a nie ma działania teratogennegoLink 1Link 4. Wybór odpowiedzi E jest błędny, ponieważ heparyna nie ma działania teratogennego.