Podanie specyficznej immunoglobuliny jest zwykle rozważane w przypadku kontaktu z wirusami, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla płodu. Wirusy takie jak CMV i różyczka są szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży, zwłaszcza jeśli nie miały wcześniej kontaktu z tymi wirusami lub nie były zaszczepione. Wirus wzw typu B nie jest zwykle traktowany jako bezpośrednie zagrożenie dla płodu w tym samym stopniu co CMV lub różyczka. Choroba piąta (erythema infectiosum) i ospa wietrzna mogą być niebezpieczne, ale profilaktyka za pomocą immunoglobuliny nie jest tak powszechnie stosowana jak w przypadku CMV lub różyczki. Dlatego odpowiedź A (1,3,5) może nie być najlepszym wyborem, ponieważ pomija CMV i różyczkę, które są kluczowe w kontekście ciąży.
Podanie specyficznej immunoglobuliny jest niezbędne w przypadku kontaktu kobiety ciężarnej z chorym zakażonym wirusem, który może stanowić zagrożenie dla płodu. Wirus cytomegalii (CMV) jest istotnym zagrożeniem, ponieważ może być przenoszony na płód i powodować uszkodzeniaLink 2. Choroba piąta (erythema infectiosum) i ospa wietrzna mogą również stanowić ryzyko, choć w mniejszym stopniu. Różyczka jest bardziej niebezpieczna w pierwszym trymestrze, ale nie jest wymieniona w wybranej odpowiedzi. Wirus WZW typu B nie jest zwykle leczony immunoglobuliną w kontekście ciąży, ale raczej poprzez szczepienie i profilaktykę poekspozycyjną. Dlatego odpowiedź B nie jest najlepszym wyborem, ponieważ pomija różyczkę i ospę wietrzną, które są bardziej istotne w kontekście ciąży.
Wybrana odpowiedź C (2,3,4) jest nieprawidłowa, ponieważ podanie specyficznej immunoglobuliny jest niezbędne przede wszystkim w przypadku kontaktu kobiety ciężarnej z wirusem WZW typu B (1), różyczką (4) oraz ospą wietrzną (5). Wirus CMV (2) i choroba piąta (3) nie wymagają podania immunoglobuliny w profilaktyce poekspozycyjnej. Zatem poprawna odpowiedź to D (1,4,5).
Podanie specyficznej immunoglobuliny jest wskazane w przypadku kontaktu kobiety ciężarnej z wirusem zapalenia wątroby typu B (WZW B) oraz ospy wietrznej, ponieważ immunoglobuliny mogą zapobiegać zakażeniu płodu lub złagodzić przebieg choroby. Różyczka natomiast jest chorobą, w której podanie immunoglobuliny nie jest standardowo zalecane; ważniejsza jest profilaktyka poprzez szczepienie przed ciążą. W przypadku CMV (wirus cytomegalii) i choroby piątej (parwowirus B19) podanie immunoglobuliny nie jest rutynowo stosowane, a leczenie opiera się na monitorowaniu i innych metodach. Zatem wybrana odpowiedź D (1,4,5) jest nieprecyzyjna, ponieważ immunoglobuliny nie podaje się rutynowo przy różyczce (4). Poprawna odpowiedź powinna uwzględniać WZW B (1) i ospę wietrzną (5), ale nie różyczkę (4).
Podanie specyficznej immunoglobuliny jest zwykle rozważane w przypadku kontaktu z chorobami, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla płodu. Wirusy takie jak różyczka i ospa wietrzna mogą mieć poważne konsekwencje dla płodu, zwłaszcza jeśli kobieta nie była wcześniej zaszczepiona lub nie chorowała na te choroby. Jednak w przypadku wirusa CMV i choroby piątej (erythema infectiosum), które również mogą mieć znaczenie, nie zawsze jest to tak oczywiste. Wirus wzw typu B nie jest zwykle powodem do podawania immunoglobuliny w ciąży, ponieważ istnieją szczepienia przeciwko niemu. Zatem wybór E (4,5) może być uzasadniony w kontekście ryzyka dla płodu, ale nie uwzględnia innych istotnych czynników.