Bradykardię u płodu zwykle definiuje się jako tętno poniżej 110 uderzeń na minutę, a nie poniżej 100 uderzeń na minutę. W zależności od etapu rozwoju płodu, normy mogą się różnić, ale ogólnie przyjmuje się, że tętno powinno wynosić między 110 a 150 uderzeń na minutęLink 3Link 4Link 5. Wybór A nie jest zgodny z tą definicją.

Bradykardię u płodu definiuje się jako zwolnienie podstawowej czynności serca poniżej 110 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 10 minut, co odpowiada definicji podanej w odpowiedzi B. Normy te są potwierdzone przez źródła medyczne, które wskazują, że tętno poniżej 110 uderzeń na minutę jest uznawane za bradykardię, a czas trwania co najmniej 10 minut jest standardem diagnostycznymLink 4Link 5.

Bradykardię u płodu definiuje się jako zwolnienie podstawowej czynności serca poniżej 110 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 15 minut, co odpowiada wybranej odpowiedzi C. Definicja ta jest zgodna z normami medycznymi, które wskazują, że tętno płodu poniżej 110 uderzeń na minutę jest uznawane za bradykardię, a czas trwania co najmniej 15 minut jest istotny dla rozpoznania tego stanuLink 4Link 5.

Bradykardię u płodu zwykle definiuje się jako tętno poniżej 110 uderzeń na minutę, a nie poniżej 120 uderzeń na minutę. W niektórych przypadkach, zwłaszcza wczesnym okresie ciąży, tętno poniżej 100 uderzeń na minutę może być uznane za bradykardię. Czas trwania nie jest zwykle określany w definicji, ale może być istotny w ocenie stanu zdrowia płoduLink 1Link 3Link 5.

Bradykardię u płodu definiuje się jako zwolnienie podstawowej czynności serca poniżej 110 uderzeń na minutę, a nie 120, i zwykle trwające co najmniej 10-15 minut. Wybrana odpowiedź E wskazuje próg 120 uderzeń na minutę, co jest zbyt wysoką wartością w stosunku do powszechnie przyjętej definicji. Źródła medyczne podają, że bradykardia to tętno poniżej 110 uderzeń na minutę, a czas trwania to zazwyczaj co najmniej 10-15 minut, co odpowiada odpowiedziom B lub C, ale nie ELink 3Link 4Link 5.