Wybór A dotyczy zasady „podwójnego skutku”, jednak nie oddaje pełni tej zasady. Zasada ta zakłada nie tylko ocenę czynów moralnych, ale także wskazuje na warunki, które muszą być spełnione, aby działanie z dobrymi i złymi skutkami było moralnie akceptowalne. Pozostałe stwierdzenia bardziej szczegółowo opisują zastosowanie tej zasady w praktyce bioetycznej.

Wybór odpowiedzi B odzwierciedla kluczowe zasady zasady „podwójnego skutku”, która rzeczywiście wymaga, aby działanie miało dobrą naturę, celowało w osiągnięcie pozytywnego efektu oraz zachowywało proporcje między dobrem i złem. To zgodność z ogólnymi zasadami bioetyki i etyki medycznej.

Odpowiedź C jest nieprecyzyjna, ponieważ zasada 'podwójnego skutku' nie odnosi się tylko do sedacji paliatywnej, ale do oceny czynów, które mają zarówno dobre, jak i złe skutki. Zgodność sedacji z tą zasadą zależy od kontekstu i intencji działania, co czyni tę odpowiedź niekompletną.

Zasada ‚podwójnego skutku’ dotyczy sytuacji, w których działanie może prowadzić do dwóch skutków: dobrego i złego. Eutanazja, jako celowe zakończenie życia, nie jest zgodna z tą zasadą, ponieważ nie można jej uznać za działanie dążące do osiągnięcia dobrego skutku przy jednoczesnym tolerowaniu złego. Dlatego odpowiedź D nie jest prawdziwa.

Zasada „podwójnego skutku” rzeczywiście odnosi się do ocen moralnych czynów, które mogą prowadzić do zarówno dobrych, jak i złych skutków. Stwierdzenia A, B i C są zgodne z definicją i zastosowaniem tej zasady w bioetyce.